Της Ελένης Κωστοπούλου

Η διαδρομή στον κόσμο του βιβλίου συνεχίζει το μαγευτικό της ταξίδι με τον γνωστό Έλληνα συγγραφέα και μεταφραστή Αύγουστο Κορτώ και το χιουμοριστικό του βιβλίο ” Ο άνθρωπος που έτρωγε πολλά”- Έκδοση ενισχυμένη και χορταστική. Εκδόσεις: Πατάκη

Ο Αύγουστος Κορτώ, κατά  κόσμον Πέτρος Χατζόπουλος, γεννήθηκε το 1979 στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει διηγήματα, μυθιστορήματα, ποιήματα, νουβέλες, κριτικές και βιβλία για παιδιά. Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του Το βιβλίο της Κατερίνας (2013), Επειδή είναι η καρδιά μου (2014), Μικρό χρονικό τρέλας (2016), Ρένα (2017), Σκυλίσια ψυχή (2018), Το μυστικό του Λεονάρντο (2019), Δέσποινα (2020), Όταν κοιμούνται οι φίλοι μου (2021), Μισό παιδί (2021)• τα ευθυμογραφήματα Έρως ανίκατε μάσαν (2015), Νεοελληνική μυθολογία (2016), Ο άνθρωπος που έτρωγε πολλά (2016), Φωτιά στα Σαββατόπαχα (2018)• η μαρτυρία Η καλύτερη χειρότερη μέρα της ζωής σου. Κουβέντες για το φως μες στο σκοτάδι της κατάθλιψης (2020). Επίσης, έχει γράψει βιβλία για παιδιά: Η εξαφάνιση της Ντόροθυ Σνοτ (2003), που απέσπασε το Κρατικό Βραβείο παιδικής λογοτεχνίας, καθώς και το Βραβείο Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού βιβλίου, Ο στοιχειωμένος πύργος της Ούρσουλα ντε Φλαφ (2005), Η μαμά δε θέλει να μου πάρει ζωάκι (2005), Έγκλημα στο Τούνδρα εξπρές (2011), Δεν ξανακάνω μπάνιο ποτέ! (2013), Το καταραμένο περιδέραιο της Νιαουφερτίτης (2016), Κορνήλιος Κρικ, σκίουρος ντετέκτιβ (2016) και Το ουφάκι (2017).

Περίληψη 

Πόσα όσπρια μπορεί να φάει κάποιος –ακόμα κι επ’ απειλή Grexit– χωρίς να ρισκάρει τη σχέση του; Πώς γίνεται το ραβανί να περιέχει τα δώδεκα αυγά που υπαγορεύει η συνταγή χωρίς το τελικό αποτέλεσμα να μυρίζει σαν κάτι που μας άφησε χρόνους; Μπορεί μια σπανακόπιτα να σε γλιτώσει απ’ τη χολέρα; Και τι μπορείς να κάνεις εντός του πλαισίου του νόμου όταν μια φιλήσυχη γειτόνισσα πέσει θύμα λυκανθρωπισμού;
Αυτά και άλλα αγωνιώδη ερωτήματα απαντώνται με τρόπο σπαρταριστό σ’ ένα βιβλιαράκι που αγαπήθηκε και πάχυνε με καινούριες ιστορίες και που ξεμυτίζει πάλι με εξώφυλλο διά χειρός του μέγιστου Αρκά – μια κι ο «Σερ» Καρχαρίας είναι το μόνο πλάσμα που η αδηφαγία του μπορεί να συγκριθεί μ’ αυτήν του αλλοτινού εαυτού του συγγραφέα.
Αγάπη ολούθε!

Απόσπασμα 

Βεβαίως, καταλαβαίνω το φετιχιστικό κομμάτι της μνήμης και συμπάσχω με τον καθένα που δυσκολεύεται να αποχωριστεί τα ενθύμια του έρωτα ,της νεότητας και της ευτυχίας. Κάποια σύμβολα είναι αναγκαία, είναι η οδοσήμανση του παρελθόντος στο οποίο καμιά φορά, άλλοτε νωχελικά κι άλλοτε φευγαλέα, καταφεύγουμε για να γλιτώσουμε από το επαχθές παρόν.

Κι ωστόσο, μέσα στο τζίτζιλο μίτζιλο ελλοχεύει ένας πυρήνας άψυχης πλην πεισματικής αλαζονείας. Μια φωνή φοβισμένη, που λέει ότι είμαστε πλασμένοι από φωτογραφίες και μικροπράγματα, κι ότι αν τα χάσουμε θα χάσουμε αυτό που μας συνθέτει. Όμως – κι απολογούμαι για τη ροπή μου στο μελό- δεν είμαστε ούτε χάρτινοι, ούτε λούτρινοι, ούτε πλαστικοί, χρυσοί ή μεταξένιοι. Ναι, η ύλη μας είναι φθαρτή (υπάρχουν παπούτσια με μακράν ανθεκτικότερο δέρμα απ’ το δικό μας), μα το εντός μας σύμπαν, τα αισθήματα, οι μνήμες και η παρουσία των ανθρώπων που εμπλέκονται σ’ αυτά, είναι πιο άφθαρτη κι από το λαμπρότερο διαμάντι.

Τα ευθυμογραφήματα του Κορτώ περιγράφουν διάφορες καταστάσεις τις οποίες λίγο ή πολύ βιώνουμε όλοι. Όπως μας αναφέρει και ο ίδιος στον πρόλογο ” το γέλιο του αυτοσαρκασμού…ξοργίζει την αυτολύπηση, του σνομπισμού…παρηγορεί το συντετριμμένο υπερόπτη, τον σύντροφο στα δύσκολα και στα ακατόρθωτα”. Και συνεχίζει: Ωστόσο, ακόμα και το χάρισμα του γέλιου χρειάζεται μια κάποια τροφοδότηση, λίγο καύσιμο για να πάρει μπρος ο ψυχικός κινητήρας και να σε τραβήξει απ’ την κινούμενη άμμο του κρεβατιού που γυρεύει να σε καταπιεί. Ένα έργο, λοιπόν, ξένοιαστο, διασκεδαστικό, αυτοσαρκαστικό και χιουμοριστικό. Περνώντας όμως και κάποια μηνύματα μέσα από τα βιωματικά του κείμενα, αφού μας μιλάει για την παχυσαρκία, την κατάθλιψη, την ανάγκη για ενηλικίωση, τα χρέη σε τράπεζες και άλλα παρόμοια καθημερινά.