Της Θεοδώρας Κωτσοπούλου

Μετά την εκλογική αναμέτρηση, εκλεχθήκατε ο νέος Μητροπολίτης Καστοριάς από την Ιερά Σύνοδο. Πώς αισθανθήκατε εκείνη την στιγμή και ποιες ήταν οι πρώτες σας αντιδράσεις;

Τα αισθήματα ήταν ανάλογα με την προετοιμασία για την στιγμή εκείνη. Και η προετοιμασία περιελάμβανε προσοχή, προσευχή και αναφορά. Γι’ αυτό και μετά την εκλογή συνέχισα να προσεύχομαι και να έχω αισθήματα ευχαριστίας, ευγνωμοσύνης, αλλά και αμηχανίας και αγωνίας για την συνέχεια. Πολλές φορές αισθάνθηκα και αισθάνομαι σαν να έγιναν όλα αυτά για κάποιον άλλον, όχι για μένα.

Πριν από λίγες ημέρες έγινε η τελετή ενθρόνισης σας στην Καστοριά. Ποιες είναι οι πρώτες σας εντυπώσεις και εικόνες για την τοπική μας κοινωνία;

Η τελετή της ενθρονίσεως ήταν μια σεμνή, λιτή και συγχρόνως αρχοντική τελετή, που αντανακλά την παιδεία των ανθρώπων της Καστοριάς. Ο δικός μου ενθουσιασμός ήταν και είναι μεγάλος, αλλά προσπαθώ να τον συγκρατώ, όσο μπορώ. Οι πρώτες εντυπώσεις μου είναι ότι …είμαι Καστοριανός! Μου αρέσει πολύ η Καστοριά ως τοπίο και ως πόλη, αλλά κυρίως μου αρέσουν οι άνθρωποι, όσους έχω συναντήσει, οι Ιερείς, οι συνεργάτες μου και οι συνεργάτες της Μητροπόλεως γενικότερα, οι γείτονές μου, οι εκκλησιαζόμενοι στις καθημερινές λειτουργίες, οι άρχοντες του τόπου, που συντονίζονται με τον λαό στην αγάπη και τον σεβασμό προς την Εκκλησία, οι Εκπαιδευτικοί και οι μαθητές και τα παιδιά που ήδη γνώρισα.

Αναλαμβάνετε επικεφαλής της Μητρόπολης και ποιμένας των Καστοριανών σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για την χώρα και ειδικότερα την Καστοριά. Ποιες είναι οι βασικές σας προτεραιότητες για τα επόμενα χρόνια;

Κάθε εποχή είναι δύσκολη. Βέβαια, συνήθως λέμε δύσκολη την εποχή που οι οικονομικοί δείκτες δεν είναι ικανοποιητικοί, αλλά νομίζω ότι η οικονομία δεν είναι το μόνο στοιχείο υγείας μιας κοινωνίας. Το λέω αυτό, διότι η πιό ανησυχητική ασθένεια της εποχής μας, η κατάθλιψη, και ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά προβλήματα, η έλλειψη κοινωνικότητος, και μια από τις παρακμιακές φιλοσοφικές και θεολογικές καταστάσεις, η εκκοσμίκευση, επιπολάζουν πολλές φορές σε κοινωνίες που είναι οικονομικά ανεπτυγμένες. Ωστόσο, είναι όντως δύσκολα τα πράγματα, όταν οι άνθρωποι στερούνται τα αναγκαία και αντιμετώπιση αυτής της καταστάσεως οφείλει να είναι προτεραιότητα κάθε πολίτη ή οργανισμού που έχει έναν κοινωνικό ρόλο, όπως είναι και η Εκκλησία. Πάντως οι βασικές προτεραιότητές μου είναι εκκλησιαστικές, πού παραμένουν οι ίδιες σε κάθε εποχή και περίοδο, και αυτές είναι: -η λατρευτική ζωή των ανθρώπων, -η κατά Θεόν παιδεία μέσα από την διδασκαλία των Πατέρων στην προοπτική της πραγματώσεως της ενδελέχειας του ανθρώπου, -η φροντίδα για την πνευματική και ψυχική υγεία των ανθρώπων που αντανακλούν και στην σωματική υγεία των ανθρώπων, -η ενίσχυση του πνευματικού ανοσολογικού συστήματος των ανθρώπων και μάλιστα των νέων για την αντιμετώπιση των δυσκολιών και των ψυχοφθόρων καταστάσεων, -η ενότητα της τοπικής κοινωνίας, -η υποστήριξη των κοινωνικά αδυνάτων, -η εύρεση νέων καλών συνεργατών-Ιερέων, -η αγαστή συνεργασία με τις αρχές και τους φορείς, -η ανάδειξη της ζωντανής βυζαντινής παράδοσης της πόλης μας κ.ά. Και συνελόντι ειπείν η προσφορά στον λαό του πλούτου της Εκκλησίας μας που είναι η αγάπη του Χριστού και τα έργα της αγάπης.

Ο προκάτοχος σας είχε αναπτύξει μια πολυπρόσωπη παρουσία στο τοπικό γίγνεσθαι που ο καθένας την αντιλαμβανόταν με διαφορετικό τρόπο. Ποια σκοπεύετε να είναι η σχέση σας με τους τοπικούς φορείς και θεσμούς;

Θεωρώ ότι ο προκάτοχός μου Μητροπολίτης κυρός Σεραφείμ άφησε μια μεγάλη παρακαταθήκη δράσης, έργου και κοινωνικής προσφοράς, την οποία θέλω να συνεχίσω, με όσες δυνάμεις έχω, μέσα στα πλαίσια της ορθόδοξης εκκλησιολογίας και θεολογίας. Η σχέση μου με τους τοπικούς φορείς είναι σχέσεις συνεργασίας και αγάπης στα πλαίσια της ευθύνης του καθενός.

Ο λαός της Καστοριάς σας αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή. Ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να του απευθύνετε;

Το καταλαβαίνω, αυτό το αγκάλιασμα, το εκτιμώ και νομίζω ότι προσπαθώ να ανταποδώσω και να ανταποκριθώ όση μοι δύναμις. Το μήνυμα μου θέλω να είναι το μήνυμα της Εκκλησίας δια του Αποστόλου Παύλου: «πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε»! Υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτό; Και εγώ σας ευχαριστώ για την ευγενική πρόσκλησή σας να απευθυνθώ στους αναγνώστες σας μέσα από τις στήλες της εφημερίδας σας.