Της Ελένης Κωστοπούλου

Η διαδρομή στον κόσμο του βιβλίου συνεχίζει το μαγευτικό της ταξίδι με τον συγγραφέα Ιάκωβο Ανυφαντάκη και το μυθιστόρημά του “Κάποιοι άλλοι”, (εκδόσεις Πατάκη).

Ο Ιάκωβος Ανυφαντάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1983 και σπούδασε Κοινωνική Θεολογία στην Αθήνα. Για το πρώτο του βιβλίο “Αλεπούδες στην πλαγιά” (εκδόσεις Πατάκη, 2013), ήταν υποψήφιος για το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα και το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου στην Πεζογραφία του περιοδικού “Ο Αναγνώστης”. Διηγήματά του έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς (Hotel Μετανάστευση, Β΄Διαγωνισμός Δημήτρης Βικέλας), έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά (Εντευκτήριο, Πλανόδιον, The Books’ Journal) καθώς και στον συλλογικό τόμο “Είμαστε όλοι μετανάστες” (εκδόσεις Πατάκη, 2007).

Περίληψη

Θυμούνται ακόμη την εποχή που ήταν κάποιοι άλλοι. Ήταν είκοσι έξι και είκοσι οκτώ στην Αθήνα. Είχαν δυνατές σπουδές, δουλειές που δεν ήταν απλά δουλειές, γοητευτικούς φίλους. Περπατούσαν στους δρόμους σαν ήρωες μιας ταινίας που δεν είχε γυριστεί ακόμη.

Τώρα, έχουν φύγει σε μια γωνία της Ευρώπης, στέλνουν δεκαπέντε με δεκαοχτώ βιογραφικά τη μέρα και, όταν λένε ότι είναι Έλληνες, οι άλλοι τους κοιτάζουν σιωπηλοί, σαν να θέλουν να πουν «λυπάμαι». Κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι αλλά όχι ακριβώς μαζί.

Μέχρι που, μια τυχαία νύχτα, ένας άνδρας πέφτει νεκρός από τον ουρανό στην ταράτσα τους και ένας άλλος στη λεωφόρο. Ίσως, αν βρουν τι συνέβη, να γίνουν ξανά κάποιοι άλλοι ή έστω να μάθουν λίγο καλύτερα τον εαυτό τους.

Απόσπασμα

Μαθαίνεις κάτι. Κάτι που ψάχνεις καιρό. Που πιστεύεις ότι θα δώσει νόημα σε όλο τον κόσμο σου. Κάτι που ήταν τόσο απίθανο να μάθεις ώστε ήσουν σίγουρος πως δεν θα τα καταφέρεις ποτέ. Γι’ αυτό και δεν έχεις φτιάξει στο μυαλό σου ένα σχέδιο για το τι θα μπορούσες να κάνεις μετά, έτσι και καταφέρεις να το μάθεις. Ήμουν σίγουρος ότι, αν συνέβαινε το θαύμα και μάθαινες, όλα θα λύνονταν αυτόματα. Μαθαίνεις. Και τί κάνεις μετά; Συνεχίζεις να πηγαίνεις στη θάλασσα κάθε μέρα για δέκα μέρες. Πηγαίνεις στη δουλειά κανονικά. Μιλάς έξι από τα δέκα βράδια με την Αγκάτα από το καφενείο. Συνεχίζεις τη ζωή σου σαν να είναι όλα ίδια. Ενώ δεν είναι. Έχει αλλάξει όλος ο πλανήτης φορά περιστροφής.

Ο συγγραφέας μας δίνει ένα μυθιστόρημα για τους ανθρώπους της κρίσης, την αποτυχία, τη ματαίωση…για τους νέους που είναι εφοδιασμένοι με πτυχία, όνειρα, όνειρα για δουλειά, για ένα σπίτι, και έρχονται αντιμέτωποι με την κρίση.

Θυμούνται ακόμη την εποχή που ήταν κάποιοι άλλοι…έτοιμοι να προχωρήσουν, να πετύχουν, να γευτούν την ευτυχία…οι ματαιώσεις όμως ερχόταν η μία μετά την άλλη. Πρωταγωνιστής ο Βαγγέλης, ένας άνεργος δημοσιογράφος, ο οποίος μετά την οικονομική κυρίως κρίση ακολουθεί τη γυναίκα του Μάρω στην Πολωνία. Εκεί υποφέρει, φτάνει σε αδιέξοδο, όταν το πτώμα ενός άντρα βρίσκεται στην ταράτσα της πολυκατοικίας του. Ένα άλλο σε μια κοντινή λεωφόρο και ένα τρίτο στο Παρίσι. Τότε αποφασίζει να μάθει τι είχε συμβεί και χωρίς να το καταλάβει βρίσκεται μπλεγμένος σε μια απίστευτη ιστορία που κρατά τον ίδιο, αλλά και τον αναγνώστη σε μια εγρήγορση μέχρι την τελευταία του σελίδα.