Της Ελένης Κωστοπούλου

Η Αγία Αικατερίνη, η πολιούχος του θεοβάδιστου Όρους Σινά, γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 294 μ.Χ., την εποχή που αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Μαξιμιανός, από ειδωλολατρική οικογένεια και της έδωσαν το όνομα Δωροθέα.

Η Αγία Αικατερίνη, από νεαρή ηλικία προσελκύσθηκε στη χριστιανική διδασκαλία, την οποία μελέτησε, και, αφού ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό, εργάσθηκε με έντονη δράση, υπομονή και επιμονή, και τον διέδωσε, επιτυγχάνοντας τα μέγιστα λόγω της ρητορικής της δεινότητας και ασφαλώς των πολλών της γνώσεων. Ήταν ευφυής και φιλομαθής. Μιλούσε πολλές γλώσσες. Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής, ρωμαικής και λατινικής φιλολογίας και φιλοσοφίας. Ήταν άρτια καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστεως.

Μετά το βάπτισμά της και την ένταξή της στους κόλπους της Εκκλησίας, είδε στο όνειρό της την Παναγία μετά του Υιού της. Η Θεοτόκος της πέρασε δακτυλίδι στο δάκτυλο και κατάλαβε ότι δεν πρόκειται για όνειρο.

Όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου να δηλώσει υποταγή η Αγία στον αυτοκράτορα, εκείνη παρόλο που δήλωσε υπήκοός του, αρνήθηκε τη θυσία στα είδωλα. Ο αυτοκράτορας τότε καλεί φιλοσόφους, οι οποίοι έρχονται ενώπιον της Αγίας και αρχίζουν να συζητούν προκειμένου να της αποδείξουν το αβάσιμο και στρεβλό των δοξασιών της. Η Αγία, με τη βοήθεια του Θεού και την κομψότητα του λόγου της και τα τεκμηριωμένα επιχειρήματά της, «εφίμωσε λαμπρώς» τους φιλοσόφους, με αποτέλεσμα να ζητήσουν να βαπτισθούν εις το όνομα της Παναγίας Τριάδος.