Η διαδρομή στον κόσμο του βιβλίου συνεχίζει το μαγευτικό της ταξίδι με την Συγγραφέα και Καθηγήτρια Λένα Διβάνη και το βιβλίο της “Τι έμαθα περπατώντας στον κόσμο”, από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.

Η Λένα Διβάνη γεννήθηκε το 1955 στον Βόλο και είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας της Εξωτερικής Πολιτικής στη Νομική Σχολή Αθηνών. Εκτός από τις ιστορικές μελέτες της, έχει δημοσιεύσει μία συλλογή διηγημάτων (“Γιατί δεν μιλάς για μένα;” Νεφέλη, 1995, Βραβείο Μαρία Ράλλη για πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς) και τέσσερα μυθιστορήματα (“Οι γυναίκες της ζωής της”, Καστανιώτης, 1997, που έχει μεταφερθεί στην τηλεόραση από την ΕΤ1, “Εργαζόμενο αγόρι”, Καστανιώτης, 2000, “Ενικός αριθμός”, Καστανιώτης, 2002, “Ψέματα. Η αλήθεια είναι…”, Καστανιώτης, 2005). Το πρώτο της μυθιστόρημα έχει μεταφραστεί στα ισπανικά και κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο “Alfaguara Global” και στα ιταλικά από τον εκδοτικό οίκο “Crocetti”. Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά και τα πολωνικά. Επίσης, έχει εκδώσει τέσσερα βιβλία για παιδιά και έναν τόμο με τα θεατρικά της έργα που παίχτηκαν στο “Τρένο στο Ρουφ” και στην “Πειραματική Σκηνή Τέχνης”, στη Θεσσαλονίκη. Συνεργάστηκε με το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού σε θέματα ομογένειας. Θήτευσε ως αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Έργων Λόγου. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εθνικής Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και μέλος του ΔΣ της ΕΡΤ.

Περίληψη

Ένα βιβλίο – ταξίδι, μια συναρπαστική περιπέτεια στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Όταν τελειώσεις σχολείο και πανεπιστήμιο, φίλε αναγνώστη, ένας τρόπος υπάρχει να συνεχίσεις την εκπαίδευσή σου: να ξεβολευτείς. Να αφήσεις τον καναπέ και να αρπάξεις σακίδιο, μποτάκια και διαβατήριο. Να αγαπήσεις τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τις άγνωστες λέξεις, τον ύπνο σε σκηνή, τις παράξενες φάτσες, τις αναπάντεχες συναντήσεις. Να φτάσεις στην εκρηκτική Βενεζουέλα του ετοιμοθάνατου Τσάβες, στη σέξι Κούβα όπου όλα αλλάζουν εκτός από τη λατρεία του Τσε, στην προβιομηχανική Αιθιοπία των κομμένων κλειτορίδων, στο Βιετνάμ όπου ο σκύλος είναι σπουδαίος μεζές, στη Γη του Πυρός όπου ο Δαρβίνος εμπνεύστηκε τη θεωρία του, στη Νέα Ζηλανδία των Μαορί όπου το νερό τρέχει ανάποδα, για να δεις τον κόσμο ανάποδα: όχι μόνο πόλεις, που είναι σκέτη βιτρίνα – για να δεις όλη την αλήθεια, πρέπει να πας και στα χωριά και στα βουνά.

Μην τρομάζεις, δεν χρειάζεται να είσαι αθληταράς. Όποιος θέλει να ανεβεί ανεβαίνει.

Εγώ το πρωτόκανα πριν από δεκαέξι χρόνια – θα δεις πώς και γιατί. Αποφάσισα λοιπόν να κλείσω σ’ ένα βιβλίο τις πιο αστείες, μαύρες, απροσδόκητες ιστορίες που με συνάντησαν όσο περπατούσα στα βουνά και στις πόλεις του κόσμου. Είπα να σου διηγηθώ τι έπαθα και τι έμαθα, μήπως την επόμενη φορά έρθεις κι εσύ.

Απόσπασμα

Με αυτές τις ευχάριστες σκέψεις και ανοιξιάτικη διάθεση ακολούθησα τελικά την ομάδα στην Αιθιοπία. Σκοπός μας ήταν να ανεβούμε στα όρη Σιμιέν στο βορρά, αλλά το αεροπλάνο μάς προσγείωσε αναγκαστικά στην Αντίς Αμπάμπα – που μέχρι τότε την έλεγα λάθος Αμπέμπα -, που πάει να πει στη γλώσσα τους Το Νέο Λουλούδι. Όπως διαπίστωσα σύντομα, είναι πράγματι νέο το λουλούδι, στα τέλη του 19ου αιώνα ιδρύθηκε η πόλη. Η κακομαθημένη σύζυγος του αυτοκράτορα Μενελίκ του δεύτερου, που πολύ γούσταρε τα σπα, του ζήτησε να της φτιάξει ένα παλάτι για τις διακοπές της κάτω από το βουνό Εντότο που είχε θερμές πηγές. Προφανώς το ζήτησε με τσαχπινιά, διότι της το έφτιαξε ο αυτοκρατορικός σύζυγος, που δεν χαλούσε χατίρια. Λίγο τα θερμά λουτρά, λίγο το ωραίο αφροαλπικό κλίμα, λίγο η αυτοκρατορική γκλαμουριά, άρχιζαν να μετακομίζουν εδώ πολλοί και σε λίγο σχηματίστηκε μια πόλη που μεγάλωσε πολύ και τελικά έγινε πρωτεύουσα της χώρας.

– Δεν ταξιδεύουμε για να δραπετεύσουμε από τη ζωή μας, αλλά για να μη δραπετεύσει η ζωή από μας.

– Το ταξίδι είναι σαν το γάμο, κάνεις μεγάλο λάθος αν νομίζεις ότι όλα είναι υπό έλεγχο.

– Σκοπός του ταξιδιού δεν είναι να δεις καινούργια μέρη, αλλά να δεις με καινούργια μάτια.

Ένα καλογραμμένο βιβλίο της Λένας Διβάνη το οποίο συγκαταλέγεται στην ταξιδιωτική λογοτεχνία. Η συγγραφέας είδε τα μέρη και τους ανθρώπους με το βλέμμα του πραγματικού ταξιδιώτη που είναι έτοιμος να αλλάξει μέσα από τους άλλους και το ταξίδι. Επίσης, η συγγραφέας προβαίνει σε ιστορικές και πολιτικές αναλύσεις των χωρών, εκτενείς περιγραφές που νιώθεις ότι είσαι και εσύ μαζί της, απολαυστικοί διάλογοι και άφθονο χιούμορ. Η γλώσσα της είναι απλοϊκή, αλλά παράλληλα ουσιώδης και με καυστικό κριτικό ύφος. Όλα τα συστατικά που συμπυκνώνουν την έννοια “ταξίδι”. “Να ταξιδεύεις, να υπάρχεις ανάμεσα στον κόσμο και να έχεις έναν λόγο για να ανανεώσεις το διαβατήριο”.