Ο Έβρος ποταμός είναι το σύγχρονο σύνορο της Ελλάδας με την Τουρκία αλλά ταυτόχρονα είναι και ένας από τους μεγαλύτερους ποταμούς της Βαλκανικής χερσονήσου, για την ακρίβεια ο δεύτερος μεγαλύτερος μετά τον ξακουστό Δούναβη με συνολικό μήκος 530χλμ.

Ένας τόσο μεγάλος ποταμός γνωστός από την αρχαιότητα δεν γινόταν να μην έχει πάρει το όνομα του από μυθολογικό ήρωα τον θρυλικό Έβρο γιο του Αίμου (ολόκληρη η Βαλκανική χερσόνησος ονομάζεται χερσόνησος του Αίμου) και της Ροδόπης (η ξακουστή μεγάλη οροσειρά που χωρίζει την Ελλάδα με την Βουλγαρία). Μέσα από τα μυθολογικά μονοπάτια πολλές φορές υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια και στην περίπτωση μας είναι σίγουρο πως ο Έβρος είναι τόσο σημαντικός ποταμός που για χιλιετίες τώρα έχει βάλει την σφραγίδα του στις οικονομικές, αναπτυξιακές, κοινωνικές και πολιτισμικές επιδράσεις όλης της περιοχής.

Το Δέλτα του ποταμού είναι τόσο δαιδαλώδες και ταυτόχρονα σημείο αναφοράς βιοποικιλότητας αλλά και απαράμιλης ομορφιάς ώστε δεν γινόταν να μην σας το παρουσιάσουμε σαν μια ιστορία που πρέπει και εσείς να ζήσετε εφόσον επισκέπτεστε την περιοχή μας. Η περιοχή των εκβολών είναι μία αχανής έκταση 128τ.χλμ. παράδεισος χιλιάδων πουλιών αλλά και ζώων που βρίσκουν καταφύγιο όλες τις εποχές του χρόνου και που δίκαια συγκαταλέγεται στις πιο προστατευμένες και αλλά και στις πιο σημαντικές περιοχές βιοτόπων όλης της Ευρώπης.

Σε αυτή την περιοχή θέλουμε και εμείς να βρεθούμε και έτσι λίγα χιλιόμετρα μετά την Αλεξανδρούπολη συναντάμε την Τραϊανούπολη και στρίβουμε δεξιά. Η άσφαλτος λίγα μόλις εκατοντάδες μέτρα πιο πέρα στο σημείο που συναντήσαμε τις γραμμές του τρένου δίνει την θέση της στον χωμάτινο αλλά πολύ καλής βατότητας δρόμο, δρόμο που ακολουθούμε δίπλα από ένα ποτάμι με αρκετό νερό και με την βλάστηση ακόμη να είναι πυκνή, σύντομα όμως μετά από ένα μικρό ζικ-ζακ του δρόμου μια μεγάλη λιμνοθάλασσα εμφανίζεται στα αριστερά μας με όλο το τοπίο να αλλάζει. Πλέον ψηλά δέντρα δεν υπάρχουν και ο δρόμος σύντομα βρίσκεται ανάμεσα σε υδάτινο περιβάλλον. Νιώσαμε πως είμαστε σε ένα σκηνικό ταινίας που κυρίαρχο στην σκηνή είναι το νερό και τα φιδίσια μονοπάτια που δημιουργεί και οι λιμνοθάλασσες που απλώνονται μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι και ναι βλεπουμε στην άκρη την ένωση που γίνεται και με την θάλασσα.  Εντύπωση μας κάνουν οι πολλοί λευκοί από την αλμύρα κορμοί δέντρων που ποιος ξέρει πόσα χρόνια βρίσκονται αφημένοι από το ποτάμι και από που έχουν ξεκινήσει το ταξίδι τους για να βρεθούν εδώ αλλά και το πλήθος διαφορετικών πουλιών που συχνά πετάνε ακριβώς από πάνω μας αφήνοντας ήχους περίεργους για εμάς, ξεχασμένους ίσως από την εποχή που αρχίσαμε να ζούμε στις πόλεις και αφήσαμε την φύση στα όνειρά μας.

Τα όνειρα όμως σε αυτό τον τόπο ζωντανεύουν και δημιουργούν αναμνήσεις όπως το οδήγημα σε έναν δρόμο που είναι εντελώς ευθύς για χιλιόμετρα και που γύρω του υπάρχει τόσο έντονη η φύση χωρίς να περιέχει έχει ούτε ένα δέντρο στην γη. Σε διάφορα σημεία συναντάμε μικρές καλύβες – παρατηρητήρια για τους επισκέπτες που έρχονται να θαυμάσουν την πανίδα της περιοχής αλλά και σε άλλα συναντάμε ψαράδες που φτιάχνουν τις χαρακτηριστικές από το σχήμα βάρκες τους – Πλάβες τις λένε, και διορθώνουν τα δίχτυα τους.

Δεν είναι πλεονασμός να μοιραστούμε μαζί σας το ότι μέσα σε μόλις μία ώρα σταματήσαμε τουλάχιστον 25 φορές για να βγάλουμε φωτογραφίες! Το τοπίο μπορεί να μοιάζει ίδιο αλλά κάθε μέτρο που περνάει γίνεται τόσο διαφορετικό!

Πρέπει να προσέχετε πολύ, να μην δοκιμάσετε να μπείτε στα νερά γιατί μπορεί να φαίνονται και να είναι αρκετά ρηχά αλλά μην ξεχνάτε πως είναι και λασπώδη. Μπορεί να κάνεις μόνο ένα βήμα και να βουλιάξεις από το βάρος σου μέσα στη γη. Για να έχετε όμως μία ολοκληρωμένη και μοναδική εμπειρία θα πρέπει να αφήσετε το αυτοκίνητο και να κάνετε βαρκάδα μέσα στα δαιδαλώδη και πανέμορφα τοπία του Έβρου με εξειδικευμένο και φιλόξενο προσωπικό που μέσα από συζήτηση που είχαμε μαζί τους είδαμε το ολοένα και αυξανόμενο ενδιαφέρον του κόσμου να ζήσουν εμπειρίες σαν και αυτή και να ξανά γνωρίσουν ουσιαστικά την φύση.

Δεν είναι καθόλου περίεργο πως η αίσθηση του χρόνου χάνεται σε αυτό το σημείο της χώρας μας. Τα χρώματα, τα νερά, το τοπίο, τα πουλιά, οι κορμοί, ακόμα και οι ίδιοι οι δρόμοι είναι μαγευτικά. Γυρίσαμε πίσω και πέρασαν χωρίς να το καταλάβουμε 5 ολόκληρες ώρες, γυρίσαμε πίσω και μαζέψαμε εικόνες για μία ζωή! Αυτό είναι το Δέλτα του Έβρου που πραγματικά αξίζει να το ζήσετε και εσείς!

Κείμενο – φωτογραφίες: Ηλίας Κοτσιρέας

Για το freshmagazine.gr